Opaalvelden in Zuid-Australië

Zuid-Australië heeft een rijke geschiedenis als het gaat om de opalen die in Australië worden gevonden. Het was een van de eerste regio's waar opalen werden gedolven en het zorgde ooit voor bloeiende steden. Nu, met de ontdekking van de populairdere zwarte opaal, is de mijnbouw in Zuid-Australië vertraagd en zelfs gestopt. Hieronder vindt u een lijst met de belangrijkste opaalvelden in Zuid-Australië.

Mintabie Opaalveld

Mintabie, ooit na Coober Pedy de grootste opaalproducent, kent tegenwoordig een lage productie. Daar zijn een aantal redenen voor, waarvan de belangrijkste mogelijk de beperkingen zijn die gelden onder het inheemse recht (Aboriginalrechten om inheems land terug te vorderen). Desondanks is Mintabie nog steeds de thuisbasis van een aantal prachtige opalen.

Tijdens een recent bezoek in augustus 1998 had ik het voorrecht een prachtig perceel volledig rode opalen te zien, ter waarde van vele duizenden dollars. Mintabie staat ook bekend om de productie van zeer fijne zwarte opalen, vergelijkbaar met die van Grawin, met hier en daar een steen die niet te onderscheiden is van die van Lightning Ridge.

Aboriginals waren de eersten die Mintabie zwarte opaal verkochten in Coober Pedy, vlak na de Eerste Wereldoorlog. Hoewel sommige mijnwerkers probeerden te achterhalen waar het vandaan kwam, wisten de Aboriginals hun geheim te bewaren tot begin jaren 30. Niemand heeft ooit spijt van een bezoek aan Mintabie. Het is een must voor iedereen die van reizen houdt, want de schoonheid van de woestijn heeft veel te bieden. Bovendien zijn er goede voorzieningen.

U kunt het veld bezichtigen op 20 minuten rijden van Marla, via de Stuart Highway. Hiervoor heeft u toestemming nodig op basis van de Pitjantjara Lands Rights Act. Deze toestemming is verkrijgbaar bij het politiebureau in Marla voor $ 5.

Coober Pedy

Coober Pedy ligt tussen Adelaide en Darwin aan de Stuart Highway, ongeveer 800 km ten noordwesten van Adelaide. Het klimaat is zo onvruchtbaar dat veel inwoners hun huizen ondergronds hebben gebouwd.

Coober Pedy, ontdekt op 1 februari 1915 door een 14-jarige jongen, is 's werelds grootste opaalveld en verantwoordelijk voor 80% van de Australische productie. Het veld stond oorspronkelijk bekend als de "Stuart Range Opal Mines". De ontdekkingsreiziger passeerde het gebied in 1858 en vernoemde de huidige locatie Coober Pedy naar zichzelf.

De naam Coober Pedy komt uit de Aboriginal-taal en betekent, vrij vertaald, "blanke man in een gat". De naam werd in juni 1920 door een nieuw gevormde commissie gekozen uit vier voorgestelde namen.

Willie Hutchinson, het jongste lid van een goudzoekerssyndicaat in Adelaide, ontdekte opaal tijdens zijn zoektocht naar water. De eerste claim werd acht dagen later, op 9 februari, vastgesteld. Het was tijdens de ergste droogte in de geschiedenis van de staat, waardoor de leden van het gezelschap in verschillende richtingen naar water moesten zoeken, terwijl de jonge Willie het kamp moest bewaken.

Willie, die zijn kamp had opgeslagen aan de voet van de nabijgelegen bergketen, negeerde de bevelen en ging op zoek naar water. Er heerste ongerustheid onder de deelnemers toen hij niet voor het donker terugkwam. Uiteindelijk liep hij het kamp binnen met een grijns op zijn gezicht en een half suikerzakje opaal over zijn schouder. Hij had niet alleen opaal gevonden, maar ook een voorraad water voor twee weken. Het volledige verhaal wordt verteld door zijn vader, James Hutchison, de leider van de expeditie, in de Adelaide Chronicle van 7 april 1938.

Door de afgelegen ligging werkten er de eerste jaren slechts een handvol mijnwerkers op het veld, zonder kopers vóór 1920. De eerste run vond plaats in 1919, waardoor de bevolking uitgroeide tot een paar honderd. In deze periode werden er enorme hoeveelheden opaal geproduceerd.

De barre omstandigheden maakten het leven niet gemakkelijk. Een gebrek aan water, dat vaak meerdere keren moest worden hergebruikt voordat het werd weggegooid, was altijd een probleem. De situatie was zo kritiek dat de regering in 1924 een watertank van 2.000.000 liter bouwde, wat het probleem gedeeltelijk oploste en het mogelijk maakte om water te rantsoeneren met 110 liter per persoon per week.

Het gebied leed onder de depressiejaren (jaren 30), toen de opaalprijzen een dieptepunt bereikten. De ontdekking van het Eight Mile-veld in 1945 door Toddy Bryant, een Aboriginal-vrouw, veroorzaakte een grote sensatie. Haar ontdekking van opaal binnen 20 centimeter van het oppervlak was een keerpunt in de geschiedenis van het veld en droeg in grote mate bij aan de toekomstige welvaart van Coober Pedy.

Tegenwoordig is Coober Pedy nog steeds een bloeiende mijnstad en de bakermat van licht opaal. Het is ook een populaire toeristische trekpleister geworden, omdat mijnwerkers vanwege de extreme hitte huizen onder de grond uitgroeven. In deze ondergrondse uitgravingen zijn onder andere zwembaden en zelfs een kerk te vinden.

Andamooka

Andamooka, een Aboriginalnaam, betekent vermoedelijk "grote waterpoel". Het gebied werd in 1858 ontdekt door John McDouall Stuart en in 1872 bewoond. Het is een van Australiës beroemdste opaalvelden en heeft enkele van de mooiste kristalopalen ooit gevonden.

De stad ligt 600 kilometer ten noorden van Adelaide, via een verharde weg, en heeft een wisselende bevolking van 600 tot 1.000 inwoners, afhankelijk van het seizoen.

Andamooka is de enige stad in Australië waar de straten geen naam hebben en de hoofdweg een kreekbedding is. Sinds de verharding van de weg maken veel toeristenbussen hier hun eerste noordelijke halte.

Het gebied, ooit een grote binnenzee, is een schatkamer vol met Australische prehistorische fossielen die in opalen zijn gedolven. Net als de fossielen wordt de opaal gevonden in lagen tot wel 10 meter onder het aardoppervlak. Eén plek bij German Gully is zo rijk dat het de Bank of England werd genoemd.

Bezoekers van Andamooka ontdekken al snel dat het een ideale plek is om de stress van het moderne leven van zich af te schudden. De mensen zijn vriendelijk en het zoeken naar opaal in de mullock-stortplaatsen zorgt voor een geweldige vakantie. Alle levensbehoeften zijn aanwezig, waaronder diverse soorten accommodatie, een supermarkt, een apotheek, cafés, souvenirwinkels, excursies en andere attracties.

Het was een stortbui die leidde tot de eerste ontdekking, toen Shepherd de eerste opaal opraapte. Hij en Brooks, die tankloodsen waren, waren onderweg om hun paarden te controleren toen er een storm losbarstte. Ze brachten hun vondst terug naar het kamp en lieten het aan Oxy Nugent zien, die eerder in Coober Pedy had gewerkt. Hij bevestigde dat het opaal was. Nugent was echter niet geïnteresseerd in het zoeken naar opaal nadat hij er geen in Coober Pedy had gevonden.

Het volgende weekend nam Brooks een aantal stukken mee naar de boerderij en liet ze aan meneer Foulis, de manager, zien. Hij raakte zeer geïnteresseerd en stuurde zijn boekhouder, Alan Treloar, en Paddy Evans, een voormalige opaalmijnwerker uit Coober Pedy, eropuit om onderzoek te doen.

Er werd alles aan gedaan om de ontdekking geheim te houden en een stormloop te voorkomen. Om te voorkomen dat er sporen zouden worden gevormd, mocht niemand dezelfde route heen en weer nemen - zelfs meneer Foulis gebruikte een andere route wanneer hij de mannen bezocht.

De eerste stormloop vond plaats in 1933, toen Andamooka werd opgericht, nadat Alan Treloar een partij opaal van edelsteenkwaliteit naar een vriend in Coober Pedy had gestuurd om te laten taxeren.

Het heeft zich sindsdien ontwikkeld tot een van de belangrijkste opaalvelden van Australië, met een opbrengst die ooit vergelijkbaar was met die van Coober Pedy. Veel mensen beschouwen de kristalopaal uit dit veld als de beste ter wereld. Het is een adembenemende ervaring om een edelsteen uit Andamooka te hanteren.

WINKEL VOOR OPALEN

Crystal Opal

Andamooka Opal

Mintabie Opal

Coober Pedy Opal