The Outback Opal Hunters TV Show give us an idea just how elusive it is to unearth the beautiful Australian opal. Along with the scarcity of finding opal, the harsh and extreme environment of opal mining can also quicken the wear and tear on the opal mining equipment.
Even driving on the red outback dirt roads can quickly wear down your vehicle tyres. There are many stories of how easy it is for mining equipment to over-heat and be destroyed in the Australian Outback.
Below are are some examples of the opal mining equipment used in different opal fields.
This incredible machine is known as ‘Megatron’. Weighing at a staggering 65 tonnes, it’s one of the largest drilling rigs in Lightning Ridge. These rigs are used for drilling test holes in new grounds to find potch, which is opal bearing dirt. Test holes are approximately 9-inch in diameter. When they make the main entry with this rig, its approximately 3 foot or one meter wide.
The Cook Brothers at Lightning Ridge, NSW added an extra drill attachment to burrow out openings for new tunnels. Cols team from Opalton, QLD purchased a 40 year old drilling rig weighing 27 tonnes. Unfortunately it became stuck on the first attempt to drill a hole. The clutch burnt out and the rig was never seen again. Core drills are extremely dangerous pieces of machinery to work with, especially in extreme conditions. Breakdowns of machinery in the outback make opal mining operations extremely expensive and the arrival for spare parts is a costly inconvenience.
The first series of The Outback Opal Hunters feature both Peter and Mike Cook building an experimental dig out attachment at the end of a drill called Plutus. The reason for this attachment was to enlarge an area at the bottom of a shaft. Plutus originates from ancient Greece religion and mythology, which is the word for God of Wealth.
Plutus the digger encounters a hurdle in the first series. Mike must climb down the shaft to loosen the digger so the arm could become unstuck and retrieved. The second series the brothers fixed the hydraulic arm by moving its position to become more stabilised, however the first hydraulic arm was destroyed due to the intense pressure.
In the second episode the Cook brothers work on steam machine. This piece of dangerous equipment was made by a local guy named Steam, hence the Steam Machine. The original machine was designed so that you would have to stand on this digger. This rotary digger was super dangerous to operate, so the boys have added a remote control switch for it to be operated from the surface without endangering human lives.
The new guys in Coober Pedy utilise electric jack hammers, which prove to be very impractical mining machinery. You can see in the third episode of The Opal Hunters that one jack hammer catches fire and the guys throw it away. Most miners use commercial pneumatic air drills, that digs into the dirt and break it open. This makes light work of shovelling the dirt.
The hoist and bucket help carry out opal bearing stone from underground. It is mobile equipment, which makes it easy to transport to different mine holes. A ladder is placed down these holes for the workers to gain access of the mines. A bucket is then descended to be filled up with hand dug dirt. A miner underground pulls the line of a petrol motor to turn on the winch, which then brings the bucket to the surface. The bucket is emptied into a truck and when the truck is full the dirt is transported to an agitator.
The blower is a vacuum pump that has a large motor. It functions to draw the dirt in from the bottom of a tunnel and brings it to the surface to a truck. The vacuum works efficiently when the dirt/ potch being drawn is dry. The Outback Opal Hunters Series features Greek miners based in Coober Pedy who’s blower damaged from being bogged due to damp soil.
Once a vertical shaft is made, the opal miner needs an air hole before work can begin due to the lack of oxygen underground. An air hose is utilised for the miner to breathe fresh air.
An agitator machine was previously a cement truck for mixing cement. Now it is utilised for opal bearing dirt to be placed inside, agitated and washed. The opal bearing potch remains and is sorted after 1-2 days of being washed. The duration depends on how solid the dirt is. Agitators are generally placed around ponds to utilise artesian water which are controlled by a government department. Water is considered a precious commodity, in the past opal miners are known to have paid up to $50,000 to wash their opal bearing dirt.
For opal miners to blast and drill new areas, they must obtain an exploration lease, which lasts for 28 days. After the lease has been approved then a miner’s claim that is 50 x 50 meters wide can be made. To apply for an open cut mine, the opal miner must make a $250,000 bond. The reason for this is after the area has been mined, it has to be brought back to its original condition, the dirt is brought back and the vegetation is re-planted.
For more opal mining information please visit our Opal Mining page.
Topic: The Billabong - Cols Team from The Outback Opal Hunters Series mentions an area in Opalton that they called The Billabong. A billabong is an Australian term that describes a branch of river flowing into a pond with nice greenery surrounding the dead end channel. However people don’t realise that he was telling a joke, as the area is he is referring to is actually dry red desert.
Topic: Shell Patch - There has been many documented finds of opalized shells found in a particular South Australian opal field. This place is known as The Shell Patch. Located 35 kilometres North of Coober Pedy, it was closed for mining in 1977 and recently re-opened in 2017. There has been over 221 registered miners that have applied to peg a mining claim to prospect and explore the area. There were many new miners that have missed out however they claimed to have found opals in the end.
Topic: 13 Mile Opal Field - There is another opal field located above Coober Pedy that was mentioned by various opal miners. The first opal field in the area was called Eight Mile, which was discovered in 1945 after the war. Opal fields were then named by a number until the last opal field was called the 13th. Unfortunately The Outback Opal Hunters Show were able to showcase the incredible workshop that was utilised but the Cook Team. The images below shows the precision workshop and storage of opal mining equipment. These guys have obtained these equipment from coal mining operations.
This Buggy was used in series 2 of The Opal Hunters to drag black polyurethane pipes across the desert in bile dust.
If you’re lucky to visit Lightning Ridge in NSW Australia, make sure you visit the storage yards of the Cook miners.
The interesting and unique artistry shows the eccentric personality of this town. For example, the Time Machine which is designed to travel back in time and find where the good opal was discovered before someone else claims it. It shows the love, passion and dedication people have for this opal gemstone.
The interesting sculpture of Buddha driving a slow tractor helps remind people at Lightning Ridge not to be in a hurry to travel anywhere. The moral of the art is to slow down and enjoy living.
Don’t catch a bus with skeleton as a driver! This strange art features the fun character of the people in Lightning Ridge.
There is an interesting Predator sculpture, from the Alien versus Predator Hollywood movie. An artist arrived in town and traded this sculpture for a permission to mine opals. The opal bug is infectious and enjoyable.
De Outback Opal Hunters TV Show geeft ons een idee hoe ongrijpbaar het is om het prachtige Australische opaal op te graven. Naast de schaarste aan het vinden van opaal, kan de harde en extreme omgeving van opaalwinning ook de slijtage van de opaalmijnbouwapparatuur versnellen.
Zelfs als u op de rode onverharde wegen in de outback rijdt, kunnen uw autobanden snel verslijten. Er zijn veel verhalen over hoe gemakkelijk het is voor mijnbouwapparatuur om oververhit te raken en te worden vernietigd in de Australische Outback.
Hieronder staan enkele voorbeelden van de opaalmijnbouwapparatuur die in verschillende opaalvelden wordt gebruikt.
Deze ongelooflijke machine staat bekend als 'Megatron'. Met een gewicht van maar liefst 65 ton is het een van de grootste boorplatforms in Lightning Ridge. Deze rigs worden gebruikt voor het boren van testgaten in nieuwe gronden om potch te vinden, wat opaalhoudend vuil is. De testgaten hebben een diameter van ongeveer 9 inch. Wanneer ze de hoofdingang maken met dit tuig, is het ongeveer 3 voet of een meter breed.
De Cook Brothers in Lightning Ridge, NSW hebben een extra boorhulpstuk toegevoegd om openingen voor nieuwe tunnels te graven. Het Cols-team uit Opalton, QLD kocht een 40 jaar oude boorinstallatie met een gewicht van 27 ton. Helaas liep hij bij de eerste poging om een gat te boren vast. De koppeling brandde uit en het tuig werd nooit meer gezien. Kernboren zijn uiterst gevaarlijke machines om mee te werken, vooral onder extreme omstandigheden. Storingen van machines in de outback maken opaalmijnen extreem duur en de komst van reserveonderdelen is een kostbaar ongemak.
In de eerste serie van The Outback Opal Hunters bouwen zowel Peter als Mike Cook een experimenteel opgravingshulpstuk aan het einde van een oefening genaamd Plutus. De reden voor deze bevestiging was om een gebied aan de onderkant van een schacht te vergroten. Plutus is afkomstig uit de oude Griekse religie en mythologie, wat het woord is voor God of Wealth.
Plutus de graver stuit in de eerste serie op een hindernis. Mike moet langs de schacht naar beneden klimmen om de graafmachine los te maken, zodat de arm los kan komen en kan worden opgehaald. De tweede serie fixeerden de broers de hydraulische arm door zijn positie te verplaatsen om meer gestabiliseerd te worden, maar de eerste hydraulische arm werd vernietigd door de intense druk.
In de tweede aflevering werken de gebroeders Cook aan een stoommachine. Dit stuk gevaarlijke apparatuur is gemaakt door een lokale man genaamd Steam, vandaar de Steam Machine. De originele machine is zo ontworpen dat je op deze graafmachine zou moeten staan. Deze roterende graafmachine was supergevaarlijk om te bedienen, dus de jongens hebben een afstandsbedieningsschakelaar toegevoegd zodat deze vanaf het oppervlak kan worden bediend zonder mensenlevens in gevaar te brengen.
De nieuwe jongens in Coober Pedy gebruiken elektrische krikhamers, die zeer onpraktische mijnbouwmachines blijken te zijn. Je kunt in de derde aflevering van The Opal Hunters zien dat één jack hammer vlam vat en de jongens het weggooien. De meeste mijnwerkers gebruiken commerciële pneumatische boormachines, die in het vuil graven en het openbreken. Dit maakt het gemakkelijk om het vuil op te scheppen.
De takel en emmer helpen bij het uitvoeren van opaalhoudende steen uit de grond. Het is mobiele apparatuur, waardoor het gemakkelijk naar verschillende mijngaten kan worden getransporteerd. In deze gaten wordt een ladder geplaatst zodat de arbeiders toegang krijgen tot de mijnen. Een emmer wordt vervolgens naar beneden gebracht om te worden gevuld met met de hand gegraven vuil. Een ondergrondse mijnwerker trekt aan de lijn van een benzinemotor om de lier aan te zetten, die vervolgens de emmer naar de oppervlakte brengt. De emmer wordt in een vrachtwagen geleegd en wanneer de vrachtwagen vol is, wordt het vuil naar een roerwerk getransporteerd.
De blower is een vacuümpomp met een grote motor. Het werkt om het vuil van de bodem van een tunnel naar binnen te trekken en het naar de oppervlakte te brengen naar een vrachtwagen. De stofzuiger werkt efficiënt wanneer het aangezogen vuil/potje droog is. De Outback Opal Hunters-serie bevat Griekse mijnwerkers in Coober Pedy wiens blazer beschadigd is door vastlopen door vochtige grond.
Zodra een verticale schacht is gemaakt, heeft de opaalmijnwerker een luchtgat nodig voordat het werk kan beginnen vanwege het gebrek aan zuurstof onder de grond. Een luchtslang wordt gebruikt voor de mijnwerker om frisse lucht in te ademen.
Een roermachine was vroeger een cementwagen voor het mengen van cement. Nu wordt het gebruikt om opaalhoudend vuil in te plaatsen, te roeren en te wassen. De opaalhoudende pot blijft achter en wordt na 1-2 dagen wassen gesorteerd. De duur hangt af van hoe stevig het vuil is. Roerwerken worden over het algemeen rond vijvers geplaatst om artesisch water te gebruiken dat wordt gecontroleerd door een overheidsafdeling. Water wordt beschouwd als een kostbaar goed, in het verleden is bekend dat opaalmijnwerkers tot $ 50.000 hebben betaald om hun opaalhoudende vuil te wassen.
Om opaalmijnwerkers nieuwe gebieden te laten ontploffen en boren, moeten ze een exploratielease krijgen, die 28 dagen duurt. Nadat de huurovereenkomst is goedgekeurd, kan een mijnwerkersclaim van 50 x 50 meter breed worden ingediend. Om een opengesneden mijn aan te vragen, moet de opaalmijnwerker een obligatie van $ 250.000 maken. De reden hiervoor is dat nadat het gebied is ontgonnen, het in zijn oorspronkelijke staat moet worden teruggebracht, het vuil wordt teruggebracht en de vegetatie opnieuw wordt geplant.
Bezoek onze Opal Mining-pagina voor meer informatie over opaalmijnbouw.
Onderwerp: Het Billabong - Cols Team van The Outback Opal Hunters Series noemt een gebied in Opalton dat ze The Billabong noemden. Een billabong is een Australische term die een riviertak beschrijft die uitmondt in een vijver met mooi groen rondom het doodlopende kanaal. Mensen realiseren zich echter niet dat hij een grap vertelde, aangezien het gebied waarnaar hij verwijst eigenlijk droge rode woestijn is.
Onderwerp: Shell-patch - Er zijn veel gedocumenteerde vondsten van opalen schelpen gevonden in een bepaald Zuid-Australisch opaalveld. Deze plaats staat bekend als The Shell Patch. Gelegen op 35 kilometer ten noorden van Coober Pedy, werd het in 1977 gesloten voor mijnbouw en onlangs heropend in 2017. Er hebben meer dan 221 geregistreerde mijnwerkers een aanvraag ingediend om een mijnclaim vast te leggen om het gebied te verkennen en te verkennen. Er waren veel nieuwe mijnwerkers die het hebben gemist, maar ze beweerden uiteindelijk opalen te hebben gevonden.
Onderwerp: 13 Mile Opal Field - Er is nog een opaalveld boven Coober Pedy dat werd genoemd door verschillende opaalmijnwerkers. Het eerste opaalveld in het gebied heette Eight Mile, dat in 1945 na de oorlog werd ontdekt. Opaalvelden werden vervolgens benoemd met een nummer totdat het laatste opaalveld de 13e werd genoemd. Helaas kon The Outback Opal Hunters Show de ongelooflijke workshop laten zien die werd gebruikt, maar het Cook Team. De onderstaande afbeeldingen tonen de precisiewerkplaats en opslag van opaalmijnbouwapparatuur. Deze jongens hebben deze apparatuur verkregen van mijnbouwactiviteiten.
Deze Buggy werd gebruikt in serie 2 van The Opal Hunters om zwarte polyurethaanpijpen in galstof door de woestijn te slepen.
Als je het geluk hebt om Lightning Ridge in NSW Australia te bezoeken, zorg er dan voor dat je de opslagplaatsen van de Cook-mijnwerkers bezoekt.
Het interessante en unieke kunstenaarschap toont de excentrieke persoonlijkheid van deze stad. Bijvoorbeeld de Time Machine die is ontworpen om terug in de tijd te reizen en te vinden waar het goede opaal is ontdekt voordat iemand anders het claimt. Het toont de liefde, passie en toewijding die mensen hebben voor deze opaal edelsteen.
Het interessante beeldhouwwerk van Boeddha die een langzame tractor bestuurt, helpt mensen bij Lightning Ridge eraan te herinneren dat ze geen haast hebben om ergens heen te reizen. De moraal van de kunst is om te vertragen en te genieten van het leven.
Vang geen bus met skelet als chauffeur! Deze vreemde kunst kenmerkt het leuke karakter van de mensen in Lightning Ridge.
Er is een interessant Predator-beeldhouwwerk uit de film Alien versus Predator Hollywood. Een kunstenaar arriveerde in de stad en ruilde dit beeldhouwwerk in voor toestemming om opalen te delven. De opaalbug is besmettelijk en plezierig.
Was dit artikel behulpzaam?
1 persoon vond dit artikel nuttig