Opaal fossiel

Opaal begint als een oplossing van silica in water en vormt zich in holtes in gesteenten. Als de silica de ruimte opvult die is ontstaan door rottende schelpen of botten, kan het opaalsilicium, net als een mal, een opaalafdruk van het oorspronkelijke object produceren. Als de omstandigheden gunstig zijn voor opaalvorming, kan het fossiel opaal worden, maar dit komt zelden voor.

Dit is in feite een fossiele vervanging door opaal. Het rottende fossiel laat een holte achter die gevuld wordt met gel-opaal, dat in de loop van miljoenen jaren stolt. Helaas zouden veel mijnwerkers een zeldzaam fossiel kappen, omdat de opaalinhoud direct geld waard was. Deze praktijk is bijna gestopt, omdat de meeste mijnwerkers zich nu realiseren hoe zeldzaam ze zijn.

Er zijn allerlei soorten geopaliseerde fossielen gevonden in Lighting Ridge, waarvan de meest uitzonderlijke de schedels van dieren zijn. Er zijn fossielen gevonden van onder andere dinosaurussen, botten, schildpadden, buideldieren en yabby's. Enkele van de meest interessante zijn tanden in de vorm van een fossiel, met name de kleur die ontstaat door het opaalfossiel. Fossielen kunnen de kleur van verschillende opalen produceren, zoals witte, kristal- en zwarte opalen.

Verschillende opaalslijpers missen het fossiel dat een massieve opaal uit het stuk snijdt, omdat het meer geld kan opleveren dan het fossiel! Het is een schande om een fossiel te versnijden, maar als het aankomt op geld verdienen en de rekeningen betalen, krijgen mijnwerkers het geld. Opaalfossielen worden meestal ontdekt in de vorm van Lightning Ridge, Shells en Coober Pedy, die in de loop der jaren mogelijk verschillende fossiele schelpen van kristalopaal hebben opgeleverd. Verschillende opaalmijnwerkers hebben potten met schelpen op hun planken staan.

Het centrum van Australië, nu een hete en droge woestijn, was ooit een binnenzee. Tegenwoordig graven mijnwerkers nog steeds fossielen opaal op, met name schelpen uit deze gebieden.

Geopaliseerde fossielen omvatten vegetatie of hout uit de opaalvelden van de zwerfkeien en geopaliseerde schelpen van tweekleppigen uit Coober Pedy. Geopaliseerde fossielen omvatten ook schelpen, tanden en zelfs geopaliseerde belemnieten (inktvissen) . Geopaliseerde schelpen met een mooie kleur en een kleine hoeveelheid potch zijn moeilijk te vinden. Veel zijn meer waard als ze natuurlijk en ongepolijst blijven. Tot de zeldzaamste behoren geopaliseerde ananassen, die alleen te vinden zijn in de opaalvelden van de White Cliffs. Krokodillentanden en dinosaurusbotten zijn natuurlijk enorm populair bij verzamelaars. Veel opaalverzamelaars hebben geopaliseerde fossielen in hun privécollecties.

Opalized Fossil

Belemnite Fossils

Pineapple Opal

Boulder Wood Fossil Specimens

Fossielen gevonden in Lightning Ridge

Deze stad heeft een aantal unieke fossielen, waarvan sommige daadwerkelijk fossielen van zwarte opalen zijn. Deze zijn ongelooflijk zeldzaam, waardevol en zo mooi. Stel je voor dat je op opalen zoekt en je vindt een schelp. Je onderzoekt de schelp en je ziet zwarte vlekken in deze schelp en de kleur van de opaal. Niet veel mensen ter wereld zullen het genoegen ervaren om als eerste deze zeldzame geopaliseerde schelp vast te houden. Zwarte opaalschelpen zijn zo zeldzaam dat sommige zelfs een eigen naam hebben.

Coober Pedy in Zuid-Australië heeft meer geopaliseerde schelpen gevonden dan Lightning Ridge, maar deze rugschelpen zijn verreweg het meest waardevol. Lightning Ridge heeft ook veel mysterieuze gefossiliseerde tanden. In Noord-Amerika worden er meer dan 10 keer zoveel carnivore tanden aangetroffen dan herbivoren die vegetatie aten. Maar Lightning Ridge heeft een verhouding die twee keer zo groot is als het aantal carnivorentanden, wat suggereert dat het gebied vruchtbaar was en er genoeg andere dinosaurussen te eten waren! Dit zou de reden kunnen zijn voor de enorme verscheidenheid aan fossielen die in Lightning Ridge zijn gevonden, naast alleen schelpen. Deze omvatten:

• Schildpad - Schildpadschedels, staartwervels, halswervels, nekbeenderen,
• Potchbuizen - Dit kunnen plantenwortels of gasleidingen zijn die zijn opgepoetst.
• Planten- en boomzaden - Veel verschillende soorten pijnboomappels van verschillende grootte
• Mariene fossielen - Naast schelpen en mosselen, veel zee- of zoetwaterdieren, van zeelelies tot schaaldieren en van vistanden tot longvistandplaten tot slakken
• Plesiosauriërs zijn grote zeedieren die vaak ten onrechte als dinosaurussen worden beschouwd en die spectaculaire opaalachtige tanden hebben
• Krokodillen - Deze wezens zijn al miljoenen jaren niet veranderd en beschikken over een prachtig exemplaar aan tanden en wervels.
• Van dinosaurussen tot vogels, een enorm ecosysteem met veel verschillende soorten dinosaurussen

Fossielen gevonden in Zuid-Australië

De opaalvelden in Zuid-Australië beslaan een enorm gebied, maar slechts op enkele plekken zijn fossielen van opaal gevonden. Deze zijn rijk aan zeeleven, mosselen en schelpen.

• Opaal Ananas - Het zeldzaamste en mooiste Opaal exemplaar is de Ananas, waarvan er tot nu toe slechts 300 tot 500 zijn gevonden. Het is zeldzaam om meerdere vuurkleuren te vinden, omdat de meeste op kleur zijn.
• Geopaliseerde belemniet - Deze wezens hebben ons ongelooflijke geopaliseerde fossielen nagelaten van lange buisvormige of kogelvormige exemplaren van uitgestorven ordes van Mesozoïsche roofdieren die leken op inktvissen of zeekatten. Deze wezens hadden tien tentakels, dus wanneer je een exemplaar vindt, vind je allemaal gelijke, lichte tentakels. Oorspronkelijk werden ze in Engeland donderstenen genoemd, omdat men geloofde dat ze uit de lucht vielen! Chinezen noemden ze zwaardstenen. Belemnieten zijn ook het staatsfossiel van Delaware. Maar deze zijn niet geopaliseerd.

Opaal hout - waarom veranderde het niet in olie of gas?

We weten allemaal hoe olie is ontstaan door rottende bossen gedurende honderden miljoenen jaren. Lang voordat de dinosauriërs op aarde rondliepen. Maar waarom veranderde het hout dat in opaal veranderde niet in olie?

Je kunt je voorstellen hoe de aarde er toen uitzag met enorme bossen, moerassen en moerassen. Het klimaat was zo anders dan nu. De temperatuur was veel hoger en er waren vreemd uitziende dieren op aarde. Toen de bossen afstierven en vergaan, werden ze bedekt met honderden of duizenden meters aarde. In sommige gevallen bedekten zelfs oceanen ze.

De planten, bomen en dieren verteerden tot organisch materiaal en vormden fossiele brandstoffen. Deze brandstoffen werden gecreëerd door organismen die in water leefden en door hitte werden gekookt. Ongelooflijke druk en sterke bacteriën werkten allemaal onder het slib om olie te vormen. In diepere, hetere gebieden vormde zich aardgas.

Steenkool ontstond 300 tot 400 miljoen jaar geleden uit rottende bomen, planten en varens. Oceanen of rivieren bedekten deze gebieden. Zeewater is rijk aan zwavel, dus toen het droogde, raakte de steenkool geïmpregneerd met zwavel. Dit veroorzaakte een vervuilingsprobleem voor steenkool, omdat bij verbranding zwavel vrijkwam.

Sommige steenkoolsoorten kwamen uit zoetwaterrivieren of meren en bevatten geen zwavel. Dit leverde schonere steenkool op. Je moet je dus afvragen waarom fossielen van opaalhout of zwerfadoorshout niet in fossiele brandstof zijn omgezet?

Eén theorie is dat Australië een oud continent is. Het gebied dat de Boulder opaalvelden van Queensland omsluit, is waar het geopaliseerde hout wordt gevonden. Het is gevormd in een geologische formatie die bekendstaat als de Winton-formatie. Wanneer u de geopaliseerde vegetatie of het geopaliseerde hout bestudeert, zult u merken dat het grootste deel van de potch, of de ondergrond van het geopaliseerde hout, zanderig is. Dit suggereert dat het sedimentaire gesteente uit het Krijt is gevormd tijdens een drogere periode en niet in moerassen of veengebieden die nodig zijn voor de groei van bacteriën en de omzetting van rottend materiaal in fossiele brandstoffen.

Het Krijt is 65 tot 144 miljoen jaar oud en niet de honderden miljoenen jaren waarin fossiele brandstoffen ontstonden. De potch of ijzersteen in opaalvegetatie heeft een hoog zandgehalte vergeleken met andere opaalvelden zoals Koroit of Yowah in Queensland. Ze staan bekend om hun diepdonkere chocoladebruine kleur zonder zand. Zand duidt op een droge omgeving in plaats van uitgestrekte moerassen.

In deze Krijtperiode vonden er veel omwentelingen plaats in de aardkorst, waardoor landmassa's zich over de hele wereld verspreidden. Australië maakte destijds deel uit van Gondwana. In die tijd werden de Rockies van Noord-Amerika, de Andes van Zuid-Amerika en de Alpen van Europa omhoog geheven en gevormd. Daarom is de Wintonformatie tegenwoordig zo belangrijk voor opaalmijnwerkers in Queensland. Dit gebied van duizenden vierkante kilometers en de ijzerhoudende steensoort zijn zwaar geoxideerd.

Interessant is dat de rivieren en kreken landinwaarts stroomden, niet richting zee zoals tegenwoordig. Het zure water in deze rivieren zou silica kunnen hebben beïnvloed, waaruit opaal is ontstaan. Sommige bacteriën gedijen goed in zuur water.

Een interessant patroon in houtopaal is het kathedraalpatroon. De meeste houtfossielen die in Queensland worden gevonden, hebben geen of nauwelijks opaalkleur. Het is zeldzaam om een mooie opaalkleur te vinden en nog zeldzamer om grote stukken zuivere opaal in deze interessante vorm te vinden.

Bekijk onze beste opgepaliseerde fossielen

Opalized Fossil