Opaal Belemniet - Oude zeedieren veranderen in edelstenen

[Leestijd: 5 minuten]

Elke serieuze opaalliefhebber wil een fossiel van een geopaliseerde belemniet in zijn opaalcollectie hebben. Belemnieten zijn oeroude koppotigen van ongeveer 100 miljoen jaar geleden. De meeste geopaliseerde belemnieten worden alleen gevonden in de opaalvelden van Zuid-Australië rond Cooper Pedy. Oude koppotigen waren inktvisachtige wezens die verwant zijn aan de octopus en de zeekat.

Samenvatting

• Belemnieten zijn oude zeedieren
• Als ze eenmaal zijn overleden, laten ze een holte in de klei achter die gevuld wordt met Opaal
• De bekendste Belemniet is de Maagdelijke Regenboog

Wat zijn belemnieten

Belemnieten worden in veel landen gevonden, waaronder Zweden, Engeland, Marokko en de VS. Deze wezens waren fervente zwemmers en er bestonden er grote aantallen op aarde, maar alleen Australische belemnieten uit Cooper Pedy zijn geopaliseerd. Fossielen van belemnieten zijn overal ter wereld in moedergesteente te vinden. In Australië waren de holtes die de belemniet achterliet echter gevuld met opaal in plaats van met ander materiaal zoals kwarts. Daarom is Australië de enige plek ter wereld waar geopaliseerde belemnieten worden gevonden.

Dit maakt ze een must-have voor opaalliefhebbers. Maar ze zijn zeer zeldzaam en het is erg duur om er een te vinden met een volledige opaalkleur. Een torpedovormige belemniet met een doorschijnend opaalkleurenspectrum is extreem duur. Meestal worden ze in stukken gevonden. Gebroken belemnieten met heldere of lichtzeeblauwe kleuren zijn nog steeds redelijk geprijsd.

Andere oude Cephalopoda omvatten andere weekdieren zoals

• Octopussen
• inktvis
• nautilus

Als je een partij ruwe opaal vindt, zorg er dan voor dat je hiernaar op zoek gaat. Octopussen zijn extreem zeldzaam, maar er zijn in het verleden wel wat vondsten gedaan.

Belemnieten verschilden van de hedendaagse inktvissen doordat ze een inwendig skelet hadden en geen tentakels zoals de moderne inktvis. Ze hadden tien armen met haken met studs in plaats van tentakels. In de wetenschappelijke gemeenschap worden ze Belemnitida (geslacht) belemnieten genoemd; ze behoorden tot de uitgestorven koppotigen van het Mesozoïcum tot het Boven-Krijt. Belemnoïden waren inktvissen, maar leken meer op zeekatten.

De beroemdste belemniet ter wereld is de Virgin Rainbow

Een fossiel van een zwarte kristalopaal van 72 karaat, gevonden in 2003. Deze opaal is te zien in het Adelaide Museum ter ere van 100 jaar opaalwinning in de staat. De tentoonstelling heet simpelweg OPALS.

Ook is er een zes meter hoge Plesiosaurus te zien, met een opaalachtige glans in het skelet.

Zuid-Australië lag in de prehistorie onder zeewater, vol met zeedieren zoals waterreptielen. De directeur van het museum is enthousiast om opalen te laten zien die zijn gevormd toen Zuid-Australië onder water lag en dinosaurussen over de planeet liepen. Vergeleken met de beroemde opaalmijnen bij Lighting Ridge in Nieuw-Zuid-Wales, die zoetwaterrivieren en moerassen waren, worden er in dit gebied verschillende prehistorische soorten gevonden, zoals mosselschelpen, dennenappels, enzovoort.

Het hierboven afgebeelde exemplaar behoort tot de Seda Opals-collectie en bestaat uit twee belemnieten: een zeldzame zwarte kristalopaal en een zeldzame multivuurkristalopaal.

Hoe wordt een belemniet opgealiseerd?

Wanneer een belemniet stierf, zonk hij naar de bodem van de zee en het sediment op de bodem was erg modderig door de kleigrond. Het rottende lichaam zou zeer snel bedekt zijn geraakt met dit kleisediment en daar miljoenen jaren hebben gelegen in woestijnachtige omstandigheden.

Nadat de zee uiteindelijk was opgedroogd, nam de zuurtegraad van de zandsteenbodem sterk toe. Het silicagel uit de zandsteen ontsnapte en vulde de spleten in de klei. Op sommige plaatsen werden de belemnieten in klei ingekapseld.

In de loop van miljoenen jaren daalde de zuurgraad en verhardde de silicagel tot opaal in afdrukken van de vergane inktvis. Dit proces was niet gebruikelijk en de meeste belemnieten hebben geen opaalkleur. Het is uiterst zeldzaam om meerkleurige opaal of zwarte kristalopaal zoals de maagdelijke regenboog te vinden.

Het is het begrijpen van de zeldzaamheid van deze opaal dat ons doet beseffen hoe zeldzaam en uniek het is dat Moeder Natuur zo'n spectaculaire belemniet-opaal heeft voortgebracht

Wat zijn opaalpijpen?

Opaalpijpen moeten niet verward worden met belemnieten. Ze zijn cilindrisch van vorm, niet torpedovormig, en worden in veel opaalvelden gevonden. Ze worden gevormd in ijzer- en zandsteenpotten.

Deze kristallen pijpen kunnen klein zijn, slechts 1-2 mm breed of tot 12 mm in diameter, en kunnen hol of gevuld zijn. Deze pijpen staan bekend als brecciapijpen. De theorie is dat er tijdens de vorming water door de holle pijpen stroomde en dat er geen verband is met prehistorische dieren. Veel opaalpijpen worden in zwerfsteenkristallen geslepen en verkocht met de wetenschap dat het pijpopaal was.

Winkel voor Belemnieten

Belemnite Fossils