Heeft De Beers het verhaal bedacht dat opalen ongeluk brengen?

Opalen, hoewel majestueus, zijn omgeven door een griezelig verleden vol mythen en speculaties. Veel mensen hebben gehoord van het idee dat opalen ongeluk en tegenspoed brengen. Degenen die deze theorie aanhangen, schrijven dit bijgeloof ook toe aan De Beers, het beroemde bedrijf dat de diamant zoals wij die kennen tot een icoon maakte. Brengen opalen ongeluk, of is het een sinister complot om hun waarde te verminderen? Hoe waar is de bewering dat De Beers het verhaal heeft verzonnen dat opalen ongeluk brengen?

Maak je klaar voor een wilde rit door een van de meest controversiële debatten in de edelsteenindustrie. Maar eerst een stukje achtergrond.

Waar komen opalen vandaan?

De allereerste documentatie over opalen wijst naar Kenia als de oorsprong van de edelstenen. De eerste ontmoeting met opalen, ontdekt door het antropologische wonderkind Louis Leakey, vond plaats in een Keniaanse grot rond 4000 v.Chr.

Hoewel ze in Kenia zijn ontdekt, vermoeden veel onderzoekers en deskundigen dat opalen oorspronkelijk uit Ethiopië komen, dat in het noorden aan Kenia grenst. Later werden zwarte opalen in Australië ontdekt.

Bijgeloof over opalen: zijn opalen een symbool van ongeluk?

Er is een wijdverbreide theorie over opalen en de vermeende vloek die de drager ervan met zich meebrengt. Nou ja, bijna dan. Opalen worden niet voor iedereen als ongeluksbrenger beschouwd. Er wordt wel eens gezegd dat alleen mensen die in oktober geboren zijn, opalen kunnen dragen. Hoewel de geboortesteen van oktober opaal is, zijn ze niet exclusief voor deze doelgroep.

Dus, hoe zit het met mensen die niet in oktober geboren zijn? Kunnen zij opalen dragen? Laten we eens kijken waarom opaaldragers zogenaamd een aura van ongeluk uitstralen.

Wie bracht het gerucht dat opalen ongeluk brengen, in omloop?

Geloof jij dat opalen ongeluk brengen, of is dit onzin? Of het gerucht nu waar is of niet, het creëert een stigma, en geruchten zijn slecht voor de zaken. Dat betekent dat iemand het idee dat opalen ongeluk brengen , moet hebben verzonnen, zelfs als je het zelf niet gelooft. Wie heeft het verhaal over opalen als ongeluksbrenger bedacht en waarom deden ze dat?

Maak kennis met De Beers Corporation. We beweren niet meteen dat het bedrijf het gerucht heeft verspreid, maar we geven je de feiten en laten je zelf een beslissing nemen.

De Beers is een wereldwijd erkend diamantbedrijf. Als enige pionier van de diamantbeweging is De Beers in wezen synoniem met het woord diamant. Ze bedachten immers de beruchte slogan "een diamant is voor altijd". Het bedrijf produceert en distribueert niet alleen diamanten sieraden voor diamantliefhebbers over de hele wereld, maar ze delven ook diamanten.

De Beers heeft een onofficieel monopolie op de titel van beste diamantjuwelier. Het bedrijf wordt dan ook vaak gecrediteerd voor het verhaal dat opalen ongeluksbrengers zijn. Wanneer een wereldwijd bedrijf iets aanprijst – of het nu feiten of fictie zijn – twijfelen weinig mensen aan de bewering.

Om de een of andere reden trekken mensen de validiteit van grote bedrijven als eerste iets niet in twijfel. In dit geval controleren niet veel mensen de mogelijkheid dat De Beers het verhaal over opalen als pech heeft bedacht... Maar wat als we je vertelden dat De Beers niet de auteur is van dit verhaal?

Dat klopt! In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is De Beers niet de schuldige. Maar als zij het gerucht niet hebben verspreid, wie dan wel?

Laten we eens kijken!

Het ware verhaal van opalen als ongeluksbrengers

Begin 19e eeuw schreef een auteur genaamd Sir Walter Scott een boek genaamd "Anne of Geierstein". U kent zijn werk misschien wel, want de auteur is wereldberoemd. Los van zijn reputatie was zijn roman de eerste kennismaking met het idee dat opalen ongeluksbrengers zijn. Kortom: het gerucht is literaire fictie en bevat geen enkele waarheid.

Er zijn geen betrouwbare non-fictieverhalen over de mogelijke ongeluksbrengers van opalen. Helaas heerst bijgeloof en wanneer een cultuur ergens op reageert, blijft het vaak hangen. Het idee verspreidde zich razendsnel en nu verwarren veel mensen fictie met feiten, ondanks dat het in 1829 een verzonnen verhaal was.

Een verhaal van twee auteurs

Na de publicatie van zijn boek zorgde Sir Walter Scott eigenhandig voor een daling van de opaalverkoop. Niet alleen daalde de verkoop snel, maar juweliers begonnen ook de prijzen te verlagen in de hoop dat lagere prijzen de markt nieuw leven zouden inblazen. Opaaljuweliers en -verkopers leden financiële verliezen doordat hun bedrijven ten onder gingen door het fantasierijke verhaal van een geliefde schrijver.

In plaats van De Beers te erkennen als de grondlegger van het gerucht, is Sir Walter Scott de echte architect van dit complexe verhaal. Alleen had het opaalgerucht, in tegenstelling tot fictieve verhalen, wel degelijk echte gevolgen.

Dus, zaak gesloten, toch? Nou, Sir Walter Scott was niet de enige die vóór De Beers over deze theorie sprak. In december 1874 schreef een andere respectabele auteur er ook over.

De beroemde schrijver Charles Dickens schreef een kort verhaal genaamd "De Opaalring". Charles Dickens gebruikte opalen als geluksbrengers en legde uit hoe opalen hun bezitters een leven lang ongeluk bezorgen. Kunt u zich voorstellen welke schade dit tweede literaire werk aan de opaalindustrie heeft toegebracht? Dickens' verhaal bevestigde het idee dat opalen ongetwijfeld ongeluk brengen.

Op dat moment zorgden twee invloedrijke auteurs ervoor dat hun publiek zo ver mogelijk van opalen afbleef. En dat was genoeg om de opaalindustrie volledig te laten imploderen.

De Opaal Herleving

Het klinkt vreselijk hard dat zo'n majestueuze en geliefde edelsteen ten prooi valt aan zulke schadelijke geruchten, maar zo is de geschiedenis! Als het vreemder klinkt dan fictie, dan heb je gelijk. Dit is een voorbeeld in de geschiedenis waarin fictie de realiteit dicteerde en, in een onverwachte wending, resulteerde in een heel vreemd verhaal.

We hebben De Beers vrijgesproken als hoofdverdachte voor het verspreiden van het gerucht, maar ze komen er niet al te makkelijk vanaf. Het bedrijf heeft immers de vlammen van deze bosbrand aangewakkerd om het gerucht levend te houden. In de tweede helft van de 19e eeuw ontdekten mijnwerkers opalen in landelijke gebieden in de Australische outback.

Er deed een nieuw gerucht de ronde: het land leverde velden vol prachtige zwarte opalen op.

Een man genaamd Tullie Cornthwaite Wollaston ging op zoek naar deze merkwaardige edelstenen. Als geboren Australiër kende hij het land goed. Nadat hij een overvloed aan opalen had ontdekt, nam Wollaston zijn schatten mee naar Europese landen, te beginnen met Engeland.

Toen hij in Londen aankwam, kwam hij uiteindelijk De Beers Jewellers tegen, en van daaruit begon hij zaken met hen te doen. Geschokt? Zoals we al zeiden, het verhaal is nogal verwarrend!

Kortom: twee auteurs schreven boeken waarin ze beweerden dat opalen ongeluk brengen. Mensen raakten bang en kochten geen opalen meer. Toen doken er in Australië zwarte opalen op. Wollaston verkocht ze aan De Beers (ondanks alle opaalcontroverse) en de rest is geschiedenis!

WINKEL VOOR OPALEN

Black Opal

Boulder Opal

Ethiopian Opal

Brazilian Opal