Wat zijn porseleinwitte doppen of staven in opalen?

Wanneer opaal wordt gevormd, zien we soms witte potch-balken op de bovenste kleurenbalk of op de bovenkant van de potch. Deze witte kleur is zeldzaam en lijkt zich in veel opaalvelden anders te vormen.

ZWARTE OPAAL

In Lightning Ridge, de thuisbasis van de zwarte opaal , wordt een ruwe steen gevonden met wit porselein bovenop de opaalkleur. In het Cochran opaalveld wordt dit beschouwd als een teken dat de opaal onder deze witte balk schitterende vuurkleuren zal hebben, aangezien deze opalen in nobby's worden gevormd, wat vergelijkbaar is met rots- of steenformaties in vergelijking met aderopaal die wordt gevonden in de opaalvelden van de schapenboerderijen.

Bij naadopaal zie je misschien een paar dunne lijntjes witte potch, maar dit heeft weinig tot geen effect op de opaalkleur vergeleken met nobby's in de Cochran opaalvelden. In de Cochran opaalvelden kan opaal met witte potch of wit porselein erg hard zijn, zelfs harder dan opaal.

Ons geslepen zwarte opaalmonster had een porseleinwitte bovenkant en we wisten dat de kleur goed zou zijn, en hij toonde een elektrisch blauwe opaal. Een andere Cochran-opaal die we sneden had groene aderen en de onderkant van de opaal was geelgrijs van kleur, maar de opaal had een witte porseleinen bovenkant.

Dus toen ik deze opaal zaagde, klonk het geluid van de diamantschijf alsof ik metaal tegen metaal schuurde. De meeste opalen hebben een korrelgrootte van 5,5 tot 6,5 op de schaal van Mohs. Ik heb smaragd gezaagd en dat is 8 op de schaal van Mohs. Ik weet zeker dat deze opaal veel harder was dan de smaragd.

Een stalen vijl is slechts 6,5 op de schaal van Mohs.

Wit porselein moet niet verward worden met scheenbeenkraker. Scheenbeenkraker heeft een kleur die dicht bij opaal ligt en is daarom een goed teken voor de opaalmijnwerker. Het is echter erg taai en breekt splinters af. Het wordt scheenbeenkraker genoemd omdat het pijn doet aan de scheenbenen en kleine wondjes bloeden.

Het heeft een poreuzere structuur dan porselein, dus porselein moet dichter op elkaar worden gevormd, omdat het ook een betere glans geeft.

Conclusie: witte porseleinen bladen in ruw zwart Nobbys zijn een goede indicatie dat de opaal sterk vuur zal zijn. Maar bij opaal met een noknaad lijkt het weinig effect te hebben op de opaalkleur.

BOULDER OPAAL

Het is bekend dat boulderopaal meer karamelkleurige potch bevat dan wit of porselein. Omdat boulderopaal wordt gevormd in gebieden met veel ijzerhoudende mineralen, is de potch meestal bruin van kleur, variërend van chocoladebruin tot lichtbruin.

IJzersteen is een sedimentair gesteente en kan bestaan uit oxiden, zoals limoniet, hematiet en magnetiet, silicaten, zoals chamosiet, of een combinatie van deze mineralen. Het is dan ook zeldzaam om wit porseleinijzersteen te vinden vanwege de aard van het ontstaan van ijzersteen.

Maar zo nu en dan vind je een klein zakje opaal. Deze opaal lijkt vegetatie te bevatten die ijzersteenbruin van kleur is en een beetje opaalkleur kan vertonen.

Conclusie

Carbonaat heeft een witte kleur en het moet deze stof zijn die deze witte porseleinkleur maakt. In kleigronden kan het kaoliniet zijn dat dit witte porselein maakt. Shin Cracker bij de lichtgraat is vergelijkbaar met poreus carbonaat met silica, maar het moet carbonaat met dichte silica zijn dat deze prachtige porseleinwitte kleur vormt. Het moet dus ook te maken hebben met de druk tijdens de vorming, aangezien niet alle porseleinwit dicht is en daardoor goed polijstbaar. Zelfs sommige Ethiopische opalen hebben banden van dit witte porselein, maar alleen in de aderen.

Zelfs jaspis staat erom bekend dat het ook porseleinen potten heeft